1. |
Brynhildarljóð
04:30
|
|
||
Heill dagr.
Heilir dags synir.
Heil nótt ok nift.
Óreiðum augum
lítið okkr þinig
ok gefið sitjöndum sigr."
"Heilir æsir.
Heilar ásynjur.
Heil sjá in fjölnýta fold.
Mál ok mannvit
gefið okkr mærum tveim
ok læknishendr, meðan lifum.
|
||||
2. |
Foldar Fiski
02:07
|
|
||
Hætt hefi ek leyfðu lífi,
litfögr kona, vetra
vá ek at foldar fiski
fimtán gamall mínu.
Hafa skal ek böl, nema bíði
bráðráðinn mér dauði
heiðar lax til hjarta
hringlegnum vel smjúga.
|
||||
3. |
Kráka
04:16
|
|
||
Þori ek eigi boð brjóta,
er báðuð mik ganga,
né ræsis kvöð rjúfa,
Ragnarr, við þik stefnu.
Manngi er mér í sinni
mitt er bert hörund eigi
fylgi hefi ek fullgótt
fer ek ein saman mínu.
Sú mundi víst, ef væri
vörðr föðurjarðar
mætr á mildri snótu,
á mér taka höndum.
Vammlausa skaltu, vísi,
ef viltu griðum þyrma,
heim höfum hilmi sóttan
heðan mik fara láta.
Viltu þenna þiggja,
er Þóra hjörtr átti,
serk við silfr um merktan?
Sama allvel þér klæði.
Fóru hendr hvítar
hennar um þessar görvar;
sú var buðlungi bragna
blíðum þekk til dauða.
Þori ek eigi þann þiggja,
er Þóra hjörtr átti,
serk við silfr um merktan;
sama ælig mér klæði.
Því em ek Kráka kölluð,
í kolsvörtum váðum
at ek hefi grjót um gengit
ok geitr með sjá reknar.
Þrjár nætr skulum þessar,
ok þó saman, byggja
Thressvart nætr í höllu,
áðr vit heilug goð blótim.
Þó munu mein á mínum
megi til löng of verða;
heldr ertu bráðr at byrja
þann, er bein hefir engi.
|
||||
4. |
Hvitbær
00:57
|
|
||
Upp hrundu vér ópi
(ór bitu meir en þeira)
satt mun ek til þess segja
(sverð) í Gnipafirði.
Knátti hverr, er vildi,
fyr Hvítabær útan
né sitt spari sveinar
sverð manns bani verða!
|
||||
5. |
Sigurðr Ormr í Auga
04:33
|
|
||
Sigurðr mun sveinn of heitinn;
sá mun orrostur heyja,
mjök líkr vera móður
ok mögr föður kallaðr.
Sá mun Óðins ættar
yfirþáttr vera heitinn;
þeim er ormr í auga,
er annan lét svelta.
Brynhildar líz brögnum
brúnstein hafa fránan
dóttur mögr inn dýri
ok dyggligast hjarta.
Sjá berr alla ýta
undleygs boði magni,
Buðla niðr, er baugi
bráðgörr, hatar rauðum.
Sá ek engum sveini
nema Sigurði einum
í brúnsteinum brúna
bráðhalls tauma lagða.
Sjá hefir dagrýfir dýra
dælt er hann at því kenna
hvass í hvarmatúni
hrings myrkviðar fengit.
|
||||
6. |
Agnar ok Eirikr
02:27
|
|
||
Vil ek eigi boð fyrir bróður
né baugum mey kaupa
— Eystein kveða orðinn
Agnars bana — heyra.
Grætr eigi mik móðir;
mun ek eptir öl drekka;
ok geirtré í gegnum
gör látið mik standa!
Munat eins konungs efni,
svá at ek vita dæmi,
á dýrra beð deyja
til dagverðar hrafni.
Mun blóði þá bróður
ok bráð yfir gjalla
bræðra beggja slíta
blár, þó at illa leyni.
Bera skuluð orð it efra,
nú eru órir firar lagðir
at mær hafi mína
mjó, Áslaugu, bauga.
Þá mun mest af móði,
er mik spyrja dauðan,
mín stjúpmóðir mildum
mögum sínum til segja.
Hlakkar hrafn of höfði
hér mínu nú sýnu;
krefr unda valr augna
ósynju hér minna.
Veiztu, ef hrafn ór höfði
høggr brúnsteina mína,
launar unda valr egðis
illa marga fylli.
|
||||
7. |
Blóðnætr
07:27
|
|
||
Þér segju vér þína
þat er nauð, kona! dauða.
Ill eru einkarmanni
ørlög sona Þóru.
Þung spjöll vitum önnur
æ nýjari en þessi:
nú hefi ek fram komit fögrum
flaug örn of ná dauðan.
Kaga létu mik mínir
mávangs synir löngum;
ér eruð heim ok heiman
húsgangs meðalfærir.
Rögnvaldr tók at rjóða
rönd í gumna blóði;
hann kom yngstr til Óðins
ógndjarfr sona minna.
Eigi mundi yðvar
óhefnt vera lengi,
eitt misseri eptir,
ef ér dæið fyrri,
lítt hirði ek því leyna
ef líf hafa knætti
Eiríkr sitt ok Agnarr
óbornir mér niðjar.
(Þat) skal þriggja nátta
(ef þik tregar, móðir)
leið eigu vér langa
leiðangr búinn verða.
Skal Uppsölum eigi,
þó at ófafé bjóði,
ef oss duga eggjar,
Eysteinn konungr ráða.
Duga mun hugr ok hjarta
í hugsnöru brjósti,
þó at miðr um þat mæli,
manni innan rifja.
Eigi er oss í augum
ormr né fránir snákar;
bræðr gæddu mik mínir;
man ek stjúpsonu þína.
Hyggjum at, áðr heitim,
at hefnt megi verða;
látum ýmsu illu
Agnars bana fagna.
Skjótum húf á hrannir,
höggum ís fyrir barði;
sjám á hitt, hvé snekkjur
snemst vér fáim búnar.
Hafið ofrhuga ærinn
ok áræði bæði;
þess mundi þá þurfa,
at þrá mikit fylgði.
Bera munuð mik fyr bragna
beinlausan fram verða;
þó á* ek hönd til hefnda,
at ek hváriga nýta.
|
||||
8. |
Hvítserkr
02:21
|
|
||
Sonr beið einn, sá er ek átta,
í austrvegi dauða;
Hvítserkr var sá heitinn,
hvergi gjarn at flýja.
Hitnaði hann af höfðum
höggvins vals at rómu;
kaus þann bana þengill
þróttarsnjallr, áðr felli.
Höfðum lét of hrundit
hundmörgum gramr undir,
at feigum bör fólka
fingi eldr yfir syngja.
Hvat skyli beð enn betra
böðheggr und sik leggja?
Olli dýrr við orðstír
allvaldr jöfurs falli.
|
||||
9. |
Ögmund
02:30
|
|
||
Þat var fyrir löngu,
er í leið megir
Heklings fóru
hlumtungum
fram um salta
slóð birtinga;
þá varð ek þessa
þorps ráðandi.
Ok því settu mik
svarðmerðlingar
suðr hjá salti,
synir Loðbróku.
Þá var ek blótinn
til bana mönnum
í Sámseyju
sunnanverðri.
Þar báðu standa,
meðan strönd þolir,
mann hjá þyrni
ok mosa vaxinn.
Nú skýtr á mik
skýja gráti;
hlýr hvárki mér
hold né klæði.
|
||||
10. |
Krákumál
09:03
|
|
||
Hjuggu vér með hjörvi.
Hitt var ei fyr löngu,
er á Gautlandi gengum
at grafvitnis morði.
Þá fengu vér Þóru;
þaðan hétu mik fyrðar,
þá er ek lyngölun lagðak,
Loðbrók, at því vígi.
Stakk ek á storðar lykkju
stáli bjartra mála.
Hjuggu vér með hjörvi.
Hátt grenjuðu rottar,
áðr en á Ullarakri
Eysteinn konungr felli.
Gengum gulli fáðir
grundar vals af bröndum
— rækyndill smaug rauðar
rítr — at hjálma móti.
Svíra virtr ór sárum
sveif of hjarna kleifar.
Hjuggu vér með hjörvi.
Hitt lægir mik jafnan,
at Baldrs föður bekki
búna veit ek at sumblum.
Drekkum bjór af bragði
ór bjúgviðum hausa;
sýtir ei drengr við dauða
dýrs at Fjölnis húsum.
Eigi kem ek með æðru
orð til Viðris hallar.
Hjuggu vér með hjörvi.
Hér mundu nú allir
burir Áslaugar bröndum
bitrum hildi vekja,
ef vandliga vissi
um viðfarar ossar,
hvé ófáir ormar
eitrfullir mik slíta.
Móðernis fekk ek mínum
mögum, svá at hjörtun dugðu.
Fýsumz hins at hætta.
Heim bjóða mér dísir,
þær er frá Herjans höllu
hefr Óðinn mér sendar.
Glaðr skal ek öl með ásum
í öndvegi drekka;
lífs eru liðnar vánir;
læjandi skal ek deyja.
|
||||
11. |
Orma
02:36
|
|
||
Orrostur hefi ek áttar,
þær er ágætar þóttu
görða ek mörgum mönnum
mein fimm tigu ok eina.
Eigi hugðumz orma
at aldrlagi mínu;
mjök verðr mörgu sinni,
þat er minst varir sjálfan.
Gnyðja mundu grísir,
ef galtar hag vissi,
— mér er gnótt at grandi —
grafa inn rönum sínum
ok harðliga hrína;
hafa mik sogit ormar;
nú man ek nár af bragði
ok nær dýrum deyja.
|
Illuriah PR, Brazil
Illuriah means everything and nothing. Everything that came before and after Ymir. Illuriah is ginnungagap and all nine worlds.
Streaming and Download help
Illuriah recommends:
If you like Illuriah, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp